خاطره‌ای از پادگان ۰۲ پرندک

شهریور 11، 1404

روز اول :ورود به پادگان و شوک اولیه

آقا من، محمد، بچه قزوین، اعزامی ۱ مهر ۹۸. روز اول که رسیدم پادگان ۰۲ پرندک، فکر می‌کردم قراره برم یه جای شیک و پیک، ولی زهی خیال باطل! ساعت ۶ صبح (به قول اینا ۰۶۰۰) با یه مینی‌بوس قراضه جلوی در پادگان پیاده‌مون کردن. دژبانا مثل عقاب وایستاده بودن، یه نگاه بهمون کردن انگار جنایتکارای فراری‌ایم! گفتن: « به خط شین!» منم که هنوز گیج خواب بودم، یه ساک خالی دستم بود، فقط وایستادم به بقیه نگاه کردم.

وارد پادگان که شدیم، یه سالن بزرگ بود، پر از سربازای تازه‌وارد. سرهنگ شهریاری، جانشین پادگان، اومد سخنرانی. گفت: «نگران نباشین، اینجا ازتون مرد می‌سازیم!» من تو دلم گفتم: «داداش، من همین‌جوریش مردِ قزوینم، دیگه چه‌کار می‌خوای بکنی؟» بعدش موهامونو با ماشین صفر کردن، لباس خاکی دادن، گفتن: «پا بچسبونین (احترام نظامی) برین آسایشگاه!» آسایشگاه که چه عرض کنم، یه اتاق با تختای دوطبقه و بوی نم! ولی خب، بچه‌ها کم‌کم بگو بخند راه انداختن، یه کم حال‌وهوا بهتر شد.

یه خاطره باحال: جیم‌فنگ زدن تو نگهبانی

حالا گوش کن یه خاطره باحال از یه شب نگهبانی تعریف کنم. یه شب، تقریباً هفته دوم آموزشی، نوبت نگهبانیم بود. من با دو تا رفیق، صابر از مشهد و علی از کرج، تو پست نگهبانی بودیم. ساعت از ۱۲ گذشته بود، من خسته و کوفته، داشتم تو سرما پا به پا می‌کردم. یهو صابر گفت: «محمد، بیا یه جیم‌فنگ (فرار کوتاه از پست) بزنیم، بریم از بوفه یه چیزی کش بریم!» منم که عاشق ماجراجوییم، گفتم: «اوکی، ولی اگه لو بریم، می‌شیم آش‌خور (سرباز تازه‌وارد که گیر می‌افته) تو میدون صبحگاه!»

خلاصه، یواشکی از پست جیمبو (زبل‌بازی) کردیم، رفتیم سمت بوفه. بوفه بسته بود، ولی کنارش یه دستگاه پلی‌استیشن تو کلوپ پادگان بود که هنوز باز بود. گفتیم: «حالا که اومدیم، یه دست فیفا بزنیم!» وسط بازی بودیم که یهو صدای یکی اومد: «هی! پسر خدمتیا (سربازای تازه‌وارد)! اینجا چی‌کار می‌کنین؟» گروهبان بود! من رنگم پرید، فکر کردم الان می‌برتمون میدون تیر! ولی شانس آوردیم، گروهبان حالش خوب بود، گفت: «باشه، فقط چون قزوینی هستی، یه شعر قزوینی بخون، ولت می‌کنم!» منم زدم زیر آواز: «قزوین شهر ماست، مرداش همه با صفاست!» گروهبان خندش گرفت، گفت: «برو پستت، دیگه جیم‌فنگ نزن!» ما هم عین موشک برگشتیم پست. هنوزم که هنوزه، صابر این ماجرا رو واسه همه تعریف می‌کنه!

اصطلاحات عامیانه سربازی که تو پادگان شنیدم

یقلبی: ظرف غذای سربازا که همیشه باید تمیز باشه، وگرنه گروهبان حالتو می‌گیره!
جیم‌فنگ: وقتی یواشکی از پستت یه چند دقیقه می‌ری یه کار دیگه بکنی.
آش‌خور: به سربازای تازه‌وارد می‌گن، چون هنوز راه و چاه پادگان رو بلد نیستن.
پا بچسبون: یعنی احترام نظامی بذار، پاهاتو محکم به هم بچسبونی.
پسر خدمتی: سربازایی که هنوز یه سالشون نشده، برعکس «بابا خدمتی» که قدیمی‌ترن.

حس و حال کلی

پادگان ۰۲ پرندک جای عجیبیه. یه طرفش گرما و دلتنگیه، یه طرفش رفاقتای باحال و خاطره‌های خنده‌دار. روزای اول فکر می‌کردم دو سال چطور قراره بگذره، ولی حالا که نگاه می‌کنم، مثل برق و باد گذشت. اگه قزوینی هستی و قراره بیای اینجا، فقط زرنگ باش، با بچه‌ها رفیق شو، و جیم‌فنگاتو با احتیاط بزن!

سربازی، زکات عمر

حالا که دوره آموزشی تمام شده، می‌توانم بگویم این دو ماه، با همه سختی‌هایش، یکی از بهترین تجربه‌های زندگی‌ام بود. از خنده‌های شبانه تا درس‌های بزرگی که گرفتم، پادگان۰۲ پرندک برایم مثل یک دانشگاه زندگی بود. اگر شما هم عازم این پادگان هستید، نگران نباشید. با آمادگی درست، این دوره نه‌تنها قابل‌تحمل، بلکه پر از خاطرات شیرین خواهد بود.

برای شروع این سفر با اطمینان کامل، فایل کامل دوره آموزشی ما را از [لینک دریافت] تهیه کنید. این فایل تمام اطلاعاتی که برای یک دوره آموزشی موفق نیاز دارید را در اختیارتان قرار می‌دهد. همین حالا آماده شوید و خاطرات خودتان را در پادگان ۰۲ پرندک بسازید!

توصیه نهایی

اگر قراره به پادگان ۰۲ پرندک اعزام بشید، نگران نباشید. این پادگان، با همه سختی‌هاش، پر از خاطراتیه که بعدها با خنده تعریفشون می‌کنید. اما برای اینکه کاملاً آماده باشید و بدونید چه چیزی در انتظارتونه، پیشنهاد می‌کنم فایل جامع پادگان آموزشی 02 پرندک رو مطالعه کنید. این فایل همه نکات لازم از جمله: