خاطره پادگان شهید ادیبی مرزن آباد

تیر 10، 1404

یه تیکه از جوونیم تو پادگان شهید ادیبی مرزن‌آباد

سلام رفقا! من یه جوون مازندرانی‌ام، از خطه سرسبز شمال، و می‌خوام براتون از خاطراتم تو پادگان شهید ادیبی مرزن‌آباد بگم. جایی که بهش می‌گن "هتل ادیبی" یا حتی "جهنم سبز"، ولی باور کنین، پر از خاطره‌هاییه که هنوزم دلمو گرم می‌کنه! با همون لهجه شیرین مازنی، بیاید بریم تو حال و هوای اون روزا.

روز اول، وقتی قلبم تو سینه‌م می‌لرزید

وقتی برگه اعزامو گرفتم و دیدم نوشته کد ۱۲، مرزن‌آباد چالوس، یه جورایی هم ذوق داشتم هم ترس. آخه شنیده بودم پادگان وسط جنگلای سرسبز مازندرانه، یه جای خوش آب و هوا، ولی خب، سربازی هم سربازیه! روز اول با یه اتوبوس پر از سربازای جورواجور رسیدیم یه جاده پر از درختای بلند، درست یه کم بالاتر از سه‌راه مرزن‌آباد. وقتی پامو گذاشتم تو پادگان، انگار وارد یه دنیای دیگه شدم. دژبانا با اون قیافه‌های جدی‌شون یه سخنرانی ۶-۷ دقیقه‌ای کردن که "اینجا باید گوش به حرف ما بدین!" ولی منظره جنگل و کوه‌های اطراف، دلمو برد. حس کردم قراره این دو ماه آموزشی، یه ماجراجویی باحال باشه

گردان امام حسین و رفاقتای جنگلی

من تو گردان امام حسین، گروهان ایمان بودم. پادگان شهید ادیبی دو تا گردان بزرگ داره، امام حسن و امام حسین، که معمولاً لیسانسه‌ها و بالاتر می‌افتن تو امام حسین. آسایشگاها تمیز و مرتب بودن، حتی تو سرما گرم و تو گرما خنک! یه شب یادمه با بچه‌ها دور هم نشسته بودیم، یکی از بچه‌های ساری یه آهنگ مازنی خوند، منم که عاشق این چیزام، پریدم وسط و شروع کردم باهاش همخونی کردن. همه زدن زیر خنده! کادر هم بد نبودن، مثلاً جناب آذرپور، که همه ازش تعریف می‌کردن، خیلی هوای سربازا رو داشت. انگار تو اون جنگلای مرزن‌آباد، یه جور رفاقت ناب بینمون شکل گرفت که هنوزم تو دلمه.

مرخصی و حال و هوای چالوس

یکی از بهترین چیزای پادگان این بود که مرخصی خوب می‌دادن. پنج‌شنبه‌ها که می‌زدیم بیرون، انگار دنیا مال ما بود! من که بچه شمالم، یه راست می‌رفتم سمت دریاچه ولشت یا جاده چالوس، یه آب‌تنی حسابی می‌کردم و با رفقا کباب می‌زدیم. یه بار رفتیم بوفه پادگان، که پر بود از شیرکاکائو، بستنی و ذرت مکزیکی! باور کنین، با اینکه آب پادگان پر املاح بود و باید قرص مسهل می‌وردیم، ولی گشنه نمی‌موندیم. بوفه‌ها همیشه پر از خوراکی بودن و حال و هوامونو عوض می‌کردن. اون لحظه‌ها بود که می‌گفتم: "سربازی هم عجب جای باحالیه!"

فرهنگ شمالی و دلگرمی پادگان

ما شمالیا یه جورایی دلمون بازه، زود با همه گرم می‌گیریم. تو پادگان هم همین بود. از دژبانا که گاهی گیر می‌دادن "چرا پوتیناتو واکس نزدی؟" تا مربیای رزم که اولش اخمو بودن، ولی بعدش باهات رفیق می‌شدن. یه روز یادمه تو کلاس تیربار، یکی از بچه‌ها شعری خوند که همه گروهان باهاش همخونی کردن: "خدا نگهدار پادگان، دارم میرم از این یگان!" خنده‌مون گرفته بود، ولی تهش یه حس غریبی داشتیم، چون می‌دونستیم این روزا دیگه تکرار نمیشه. پادگان شهید ادیبی، با اون جنگلای سرسبزش، انگار یه تیکه از بهشت بود که ما توش زندگی کردیم.

یه حسرت سبز و کلی خاطره شیرین

حالا که فکرشو می‌کنم، دلم تنگ شده واسه اون روزا. پادگان شهید ادیبی، با همه سخت‌گیریاش، یه جای خاص بود. از منظره‌های جنگلی که صبحا تو رژه می‌دیدیم، تا رفاقتایی که تو آسایشگاه شکل گرفت، همه‌شون یه تیکه از وجود من شدن. اگه یه روز گذرتون به مرزن‌آباد افتاد، یه نگاه به اون پادگان بندازید، شاید هنوز صدای خنده‌های ما سربازا تو جنگلای اطرافش بپیچه.

سربازی، زکات عمر

حالا که دوره آموزشی تمام شده، می‌توانم بگویم این دو ماه، با همه سختی‌هایش، یکی از بهترین تجربه‌های زندگی‌ام بود. از خنده‌های شبانه تا درس‌های بزرگی که گرفتم، پادگان مرزن آباد برایم مثل یک دانشگاه زندگی بود. اگر شما هم عازم این پادگان هستید، نگران نباشید. با آمادگی درست، این دوره نه‌تنها قابل‌تحمل، بلکه پر از خاطرات شیرین خواهد بود.

برای شروع این سفر با اطمینان کامل، فایل کامل دوره آموزشی ما را از [لینک دریافت] تهیه کنید. این فایل تمام اطلاعاتی که برای یک دوره آموزشی موفق نیاز دارید را در اختیارتان قرار می‌دهد. همین حالا آماده شوید و خاطرات خودتان را در پادگان مرزن آباد بسازید!

توصیه نهایی

اگر قراره به پادگان مرزن آباد اعزام بشید، نگران نباشید. این پادگان، با همه سختی‌هاش، پر از خاطراتیه که بعدها با خنده تعریفشون می‌کنید. اما برای اینکه کاملاً آماده باشید و بدونید چه چیزی در انتظارتونه، پیشنهاد می‌کنم فایل جامع پادگان مرزن آباد رو مطالعه کنید. این فایل همه نکات لازم از جمله: